Gorski vijenac
Petar Petrović Njegoš

Umetnost čitanja - Ranko Burić

Ranko Burić diplomirao je na katedri za engleski jezik i književnost, a magistrirao sa temom "Uporedni pregled srpskih i engleskih narodnih pesama". Tema Burićevog doktorskog rada je engleski dramski pisac Ronald Harvud. Slep je od rođenja, a ove delove iz Njegoševog "Gorskog vijenca" pročitao je koristeći Brajevo pismo.

Biografija:

Petar II Petrović Njegoš (1. novembar 1813. - 10. oktobar 1851.) je bio jedan od najvećih srpskih pjesnika, vladar Crne Gore i vladika. Njegoševo najslavnije delo „Gorski vijenac“ u Beču je ocijenjeno kao „manuskript genijalnog tvorca“. Druga njegova važna djela su „Luča mikrokozma“, „Ogledalo srpsko“ i „Lažni car Šćepan Mali“.

Vladika Petar II Petrović Njegoš rodio se na Njegušima, kao drugi sin Tome Markova Petrovića, najmlađeg brata vladike Petra I, i Ivane Proroković. Na krštenju je dobio ime Radivoje pod kojim je u narodu bio poznat i docnije kao vladika Rade. Po zavladičenju on se potpisivao samo svojim kaluđerskim imenom — Petar i prezimenom — Petrović: vladika Petar Petrović. Međutim, u narodu nije bio poznat kao vladika Petar nego upravo kao vladika Rade. Vladikom Petrom narod je nazivao jedino njegovog strica. Njegoš nikada nije upotrebljavao ono II uz Petar, nego je to dodato kasnije, kao i I uz ime njegovog strica, da bi ih razlikovali.

Ne zna se tačno zbog čega je uzeo dodatak Njegoš, a ne Njeguš, kao što bi trebalo prema imenu njegovog plemena i najužeg zavičaja. Pretpostavlja se da je to preuzeo od strica vladike Petra, koji je katkad uz svoje prezime dodavao Njegoš, a ne Njeguš.

Istorijska podloga za pisanje "Gorskog vijenca"

U vreme kada je Njegoš došao na vlast Crna Gora je bila više savez plemena nego država u pravom smislu. U slučaju opasnosti plemena su se udruživala, a inače svako je živelo za sebe. Nisu bili rijetki slučajevi da plemena zaratuju. Njegoš je za kratko vreme uspeo položiti osnove modenoj crnogorskoj državi. U očima Turaka Crna Gora je samo pobunjena pokrajina koju još nisu uspeli umiriti. Iz tog razloga je zemlja bila u stalnoj opasnosti. Za Njegoševe vladavine nije bilo većeg sukobljavanja sa Turcima a ona retka bi se završavala na štetu Crnogoraca. Mir “Svete alijanse” dopro je i do crnogorskih brda. Austrija i Rusija bile su čuvari tog mira i Crna Gora je na njih bila sudbinski upućena. Iako za Njegoševog života Crna Gora nije postala slobodna on je govorio: “Ja ne pripadam ni Rusiji, ni Austriji, ni Turskoj. Ja nikom ne pripadam!”.

/Informacija preuzeta sa Interneta/

Odlomke iz "Gorskog vijenca" Ranko Burić izgovorio je u mikrofon autoru sajta Dragoslavu Simiću 1999. godine, u vreme bombardovanja Beograda.

Ideja stranice Umetnost čitanja jeste da neguje lepu reč. Biće prikazani
i drugi sadržaji važni za našu istoriju i kulturu.

Postavljeno: septembar 2010.

Srodni linkovi: Vaša pisma, Otvoreno o sajtu, Novo na sajtu, Poklon za poneti

Pošaljite svoje utiske o ovoj strani na adresu urednika sajta: Dragoslav Simić, sicke41@gmail.com. Vaše pismo može biti objavljeno.

« Nazad